''എന്റെ സമാധാനം ഞാന്‍ നിങ്ങള്‍ക്കു തരുന്നു'' (യോഹ. 14:27) എന്നു സമാധാനപ്രഭുവായ ക്രിസ്തു നല്‍കുന്ന വാഗ്ദത്തം ഇന്നത്തെ സാഹചര്യത്തില്‍ വളരെ പ്രസക്തമാണ്. പഴയനിയമത്തില്‍ സമാധാനം എന്നയര്‍ത്ഥത്തില്‍ ഉപയോഗിക്കുന്ന എബ്രായ പദം ശാലോം ആണ്. ഈ പദത്തിനു സ്വാസ്ഥ്യം, പൂര്‍ണ്ണത, ക്ഷേമം തുടങ്ങിയ അര്‍ത്ഥങ്ങളുണ്ട്. മറ്റൊരാളിന്റെ ക്ഷേമത്തിനുവേണ്ടി പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുമ്പോഴും (ഉല്പ.43:27, പുറ.4:18, ന്യായാ.19:20) മറ്റൊരാളുമായി രഞ്ജനത്തിലാണെന്നതു സൂചിപ്പിക്കുമ്പോഴും ശാലോം ഉപയോഗിക്കുന്നു (1രാജാ.5:12). 'ശാലോം' പറഞ്ഞു ഒരു പട്ടണത്തിന്റെയോ രാജ്യത്തിന്റെയോ സമാധാനത്തിനുവേണ്ടി പ്രാര്‍ത്ഥിക്കുകയോ ആശംസിക്കുകയോ ചെയ്യാറുണ്ട് (സങ്കീ. 122:6, യിരെ. 29:7). അതുപോലെ ശാരീരികമായ സുരക്ഷയ്ക്കും സമാധാനം എന്നു പറയുന്നുണ്ട് (സങ്കീ.4:8). സമാധാനം ദൈവത്തിന്റെ ദാനമാണ്, ആത്മാവിന്റെ ഫലമാണ് (ഗലാ.5:22). മിശിഹായുടെ വാഴ്ച സമാധാനത്തിന്റെ കാലമാണ് (യെശ.2:2,4; 11:1-9, ഹഗ്ഗാ.2:7-9). പ്രതികൂലസാഹചര്യങ്ങളിലും പതറാതെ നില്‍ക്കുന്ന സന്തോഷകരമായ മാനസികാവസ്ഥയാണു സമാധാനം. തമ്മില്‍ സമാധാനമായിരിപ്പിന്‍ (1തെസ്സ. 5:13), കഴിയുമെങ്കില്‍ നിങ്ങളാല്‍ ആവോളം സകലമനുഷ്യരോടും സമാധാനമായിരിക്കുവിന്‍ (റോമ.12:18). സമാധാനത്തോടിരിപ്പിന്‍ എന്നാല്‍ സ്‌നേഹത്തിന്റെയും സമാധാനത്തിന്റെയും ദൈവം നിങ്ങളോടുകൂടെ ഇരിക്കും (2കൊരി.13:11). സമാധാനത്തില്‍ ജീവിക്കാന്‍ ദൈവം നമ്മെ വിളിച്ചിരിക്കുന്നു (1കൊരി.7:15). അനേ്യാന്യം സമാധാനമുള്ളവരായിരിപ്പിന്‍ (മര്‍ക്കൊ.9:50) എന്നൊക്കെ പുതിയനിയമം നമ്മെ പഠിപ്പിക്കുന്നു. യുദ്ധവും ഭിന്നതയും അടിമത്തവും വര്‍ഗ്ഗീയകലാപങ്ങളും രാഷ്ട്രീയവിപ്ലവങ്ങളും നടക്കുന്ന ഒരു കാലഘട്ടത്തിലാണു പാലസ്തീന്‍ ജനതയോടു ക്രിസ്തു ഇപ്രകാരം പറഞ്ഞത്: ''സമാധാനം ഉണ്ടാക്കുന്നവര്‍ ഭാഗ്യവാന്മാര്‍ അവര്‍ ദൈവമക്കള്‍ എന്നു വിളിക്കപ്പെടും'' (മത്താ.9:5).

1. സമാധാനപ്രഭുവായ ദൈവം (സെഖ.8:12-19)
സമാധാനം ദൈവത്തിന്റെ ദാനമാണ്. മിശിഹയുടെ വാഴ്ച സമാധാനത്തിന്റെ കാലമാണ് (യെശ. 2:2,4, 11:1-9, ഹഗ്ഗാ. 2:7-9). പൂര്‍ണ്ണ ദയയും വിശ്വസ്തതയും തമ്മില്‍ എതിരേറ്റിരിക്കുന്നു; നീതിയും സമാധാനവും തമ്മില്‍ ചുംബിച്ചിരിക്കുന്നു (സങ്കീ: 85:10). യിസ്രായേല്‍ ഗൃഹത്തോടു സമാധാനനിയമം ചെയ്യുന്ന ദൈവകല്പനകളാണ് സെഖ.8:12-19 കാണുന്നത്. മിശിഹാ സമാധാനപ്രഭുവാണ് (യെശ. 9:6). സമാധാനം ഘോഷിക്കുന്നവനും പ്രസിദ്ധമാക്കുന്നവനും മിശിഹയാണ് (യെശ.52:7). അവിടുന്നു പൂര്‍ണ്ണസമാധാനത്തില്‍ കാക്കും (യെശ.26:3). പഴയനിയമത്തില്‍ ദൈവത്തെ സമാധാനം നിയമിക്കുന്നവനായും അതു നിവര്‍ത്തിക്കുന്നവനായും കാണുന്നു (യെശ.26:12). സമാധാനനിവാസത്തില്‍ പാര്‍പ്പിക്കുന്നതും അവസാനം വരാത്ത സമാധാനം തരുന്നവനും കര്‍ത്താവത്രെ (യെശ.32:18, 9:7). യെരുശലേമിന്റെ സമാധാനത്തിനായി പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാന്‍ പഴയനിയമം ആഹ്വാനം തരുന്നു (സങ്കീ.122:6, 120:6,7). ദൈവം മനുഷ്യനോടു ഒരു സമാധാനനിയമം ചെയ്യുമെന്നു പ്രവാചകന്മാരിലൂടെ സംസാരിച്ചിരിക്കുന്നു (യെഹെ.37:26). ഈ സമാധാനനിയമം മാറാത്തതായി നിലനില്‍ക്കുമെന്നു യെശയ്യാവും പറയുന്നു (യെശ.54:10). ദൈവത്തില്‍ ആശ്രയം വയ്ക്കുന്നവനു പൂര്‍ണ്ണസമാധാനമുണ്ടെന്ന തിരുവചനം ഇവിടെ സ്മരിക്കേണ്ടതാണ് (യെശ.26:3). ദൈവത്തിന്റെ ന്യായപ്രമാണത്തോടു പ്രിയമുള്ളവര്‍ക്കാണു മഹാസമാധാനമുള്ളതെന്നും അവര്‍ക്കു വീഴ്ചക്കു സംഗതിയേതുമില്ലെന്നും തിരുവചനം പറയുന്നു (സങ്കീ.119:165). അതുകൊണ്ടു സത്യവും സമാധാനവും ഇഷ്ടപ്പെടാന്‍ സെഖര്യാവ് ആഹ്വാനം നല്‍കുന്നു (സെഖ.8:19).

2. യേശു സമാധാനപ്രഭു (യോഹ.16:16-33, റോമ.5:1-5)
യേശുക്രിസ്തുവായ സമാധാനപ്രഭു തന്നെയാണു നമുക്കു മാതൃകയാകേണ്ടത് (യെശ.9:6, മീഖാ.4:1-8). യേശുക്രിസ്തുമൂലം നമുക്കു ദൈവത്തോടു സമാധാനം ഉണ്ട് എന്നു പൗലൊസ് ആവര്‍ത്തിച്ചു പറയുന്നു (റോമ.5:1, എഫെ.2:14-17). യേശുക്രിസ്തു തരുന്ന സമാധാനം ലോകം തരുന്ന സമാധാനം പോലെയല്ല. അതു നിത്യമാണ്. സകലബുദ്ധിയേയും കവിയുന്നതാണ്(യോഹ.14:27, ഫിലി.4:6, മത്താ.10:13). ഇതിനൊരു ഉത്തമ ഉദാഹരണം ക്രിസ്തു തന്നെയാണ്. തിരമാലയും കൊടുങ്കാറ്റും അടിക്കുമ്പോഴും പടകില്‍ സുഖമായി ഉറങ്ങുന്ന സമാധാനം! അതിദാരുണമായി വേദനപ്പെടുമ്പോള്‍ ക്രൂശില്‍ അനുഭവിക്കുന്ന സമാധാനം. ഇതാണ് തുടര്‍ന്നുവന്ന സ്‌തെഫാനൊസിനെപ്പോലെയുള്ള രക്തസാക്ഷികള്‍ക്കും അനുഭവിക്കാന്‍ ഇടയായത്. സമീപത്തും അകന്നും ഇരുന്നവരെ ഒന്നാക്കിത്തീര്‍ക്കുകയും ആ ഒന്നായ മനുഷ്യസമൂഹത്തെ ദൈവത്തോടു നിരപ്പിക്കുകയും ചെയ്ത ക്രിസ്തുവിന്റെ സമാധാനത്തിന്റെ പ്രവൃത്തിയാണ് അനുരഞ്ജനത്തിന് ഏറ്റവും വലിയ ഉദാഹരണം (എഫെ.2:14-18, കൊലൊ.1:20). ഇതുപോലെ പലകാരണങ്ങളാല്‍ അകന്നിരിക്കുന്നവര്‍ ക്രിസ്തുവിലൂടെ ഒന്നായിത്തീര്‍ന്നു ദൈവത്തോടുള്ള സമാധാനം അനുഭവിക്കാന്‍ ഇടയാകണം. യേശുക്രിസ്തുവിന്റെ ക്രൂശാണ് അനുരഞ്ജനത്തിന്റെയും സമാധാനത്തിന്റെയും ഏറ്റവും വലിയ മാതൃക. പാപിയായ മനുഷ്യന് ദൈവത്തോടു നിരപ്പു പ്രാപിക്കേണ്ടതിനു പാപത്തിന്റെ ശത്രുത മാറേണ്ടതുണ്ട്. എന്നാല്‍ ക്രിസ്തുവിന്റെ യാഗത്തിലൂടെ ഈ ശത്രുത മാറി ദൈവത്തോടു സമാധാനം നല്‍കി (റോമ. 5:1, കൊലൊ. 1:20). നമ്മുടെ സമാധാനത്തിനായുള്ള ശിക്ഷ അവന്റെ മേല്‍ ആയി (യെശ. 53:5).

3. വചനത്തിലൂടെ സമാധാനം (സങ്കീ.119:161-170)
ദൈവത്തിന്റെ ന്യായപ്രമാണത്തോടു പ്രിയമുള്ളവര്‍ക്കു മഹാസമാധാനം ഉണ്ട് (സങ്കീ.119:165). ദൈവത്തിന്റെ വചനം നല്‍കുന്ന പ്രത്യാശയും സമാധാനവും വലുതാണ്. ആശീര്‍വാദം നല്കുന്നതു സമാധാനം ആശംസിക്കുകയാണ് 'സമാധാനത്തിന്റെ ദൈവം തന്നെ നിങ്ങളെ മുഴുവനും ശുദ്ധീകരിക്കുമാറാകട്ടെ; നിങ്ങളുടെ ആത്മാവും പ്രാണനും ദേഹവും അശേഷം നമ്മുടെ കര്‍ത്താവായ യേശുക്രിസ്തുവിന്റെ പ്രത്യക്ഷതയില്‍ അനിന്ദ്യമായി വെളിപ്പെടുംവണ്ണം കാക്കപ്പെടുമാറാകട്ടെ' (1തെസ്സ.5:23). വചനത്തിലൂടെ സമാധാനം പ്രാപിച്ച വിശ്വാസികള്‍ അന്യോന്യം സമാധാനത്തില്‍ കഴിയാനും ശ്രമിക്കേണ്ടതാണ് (റോമ. 14:19, 1കൊരി. 14:33).

പ്രാര്‍ത്ഥന : ഞങ്ങളുടെ നിരാശയെ പ്രത്യാശയായും അശക്തിയെ ശക്തിയായും രൂപാന്തരപ്പെടുത്തുന്ന സര്‍വ്വശക്തനായ ദൈവമേ, ഞങ്ങളുടെ ദുഃഖം ആനന്ദമായിത്തീരുമെന്ന അങ്ങയുടെ വാഗ്ദത്തത്തിനായി ഞങ്ങള്‍ അങ്ങേക്കു സ്‌തോത്രം ചെയ്യുന്നു. സ്‌നേഹത്തിലേക്കും സത്യത്തിലേക്കും സമാധാനത്തിലേക്കും അങ്ങയുടെ വചനത്താല്‍ ഞങ്ങളെ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കേണമേ. വേദനയുടെയും കഷ്ടതയുടെയും ശത്രുതയുടെയും ആധിയുടെയും ഈ ലോകത്തില്‍ സമാധാനത്തിന്റെയും അനുരജ്ഞനത്തിന്റെയും പ്രതിനിധിയായിത്തീരാന്‍ അങ്ങയുടെ ആത്മാവിനാല്‍ പ്രോത്സാഹിപ്പിക്കേണമേ. ഏകദൈവമായ അങ്ങയോടും പരിശുദ്ധാത്മാവിനോടുംകൂടെ ഇന്നും എന്നേക്കും സമാധാനപ്രഭുവായി കാലാവസാനംകൂടാതെ ജീവിച്ചുവാഴുന്ന ക്രിസ്തുവഴി ഞങ്ങളപേക്ഷിക്കുന്നു. ആമേന്‍.